Ik ben Danny de Winter, 45 jaar, moeder van 3 meiden en getrouwd.

Ik heb mezelf altijd anders gevoeld dan anderen, ik hoorde ook nooit ergens bij, ik was altijd sociaal en spontaan en kan met iedereen overweg dus daar lag het niet aan. En toch voelde ik mij als kind altijd erg eenzaam en daardoor ook vaak verdrietig. Het leek wel of niemand mij begreep. Ik voelde me anders maar kon niet zeggen waardoor dat kwam en dat maakte mij best ongelukkig.

Ik was en ben heel erg gevoelig en pakte dingen op die niemand anders oppakte, en durfde daar ook niet over te praten, want stel je voor dat je gek bent. Dan zou mijn leven nog lastiger zijn.

Naarmate ik ouder werd ben ik me ervan bewust geworden dat ik HSP ben en net zoals dat ik helder-wetend, helder-ruikend en helderhorend ben.

Vroeger was dat voor mij dus best lastig en nu ik er bewust mee omga maak ik er op een positieve manier gebruik van.

Helaas was er in mijn kindertijd niet iemand waar ik mee kon praten en dus wil ik er nu heel graag zijn voor HSP kinderen om ze te leren om te gaan met hun gevoeligheid op een positieve manier.

Zelf heb ik altijd iets met kinderen gehad, een bepaalde aantrekkingskracht; ik vind kinderen geweldig! 

Ze zijn puur en ongeschonden, helaas brengt deze maatschappij veel rottigheid mee waardoor kinderen hun puurheid verliezen. Ook ligt er een enorme druk op de kinderen tegenwoordig waardoor ze uit hun verbinding gaan met zichzelf.

Een kind hoort kind te zijn vind ik! 

Graag zou ik alle kindjes zien lachen en zorgeloos door het leven zien gaan, daar maakt mijn hart een sprongetje van.

En ik hoop dat ik daar een handje bij mag helpen om een gelukkig kind hier de deur uit zien te gaan.